Πέμπτη 25 Μαΐου 2017

Επειδή η σιωπή δεν είναι πάντα συνενοχή!

Η ανασφάλεια, ο φόβος, η απόγνωση, η δυσαρέσκεια, ο θυμός, η οργή και η αγανάκτηση, είναι τα κυρίαρχα συναισθήματα που επηρεάζουν καθοριστικά στις μέρες μας, τις πολιτικές και συνδικαλιστικές εξελίξεις. Προϊόν των συνεπειών των ασκούμενων παγκοσμιοποιημένων νεοφιλελεύθερων πολιτικών λιτότητας, δε συμβάλουν στη διαμόρφωση των αναγκαίων συνθηκών και προϋποθέσεων για την αντιμετώπισή της, όσο δε μετασχηματίζονται σε ουσιαστικές επεξεργασίες, συγκεκριμένο πρόγραμμα δράσης και αποτελεσματικές διεκδικήσεις.
Αντιθέτως μάλιστα, σε μια περίοδο γενικευμένης και ισοπεδωτικής επίθεσης στα δικαιώματα του κόσμου της εργασίας, ενισχύουν την αποϊδεολογικοποίηση, το συντεχνιασμό και την περιχαράκωση, τη μισαλλοδοξία και τον κοινωνικό αυτοματισμό. Εκκολάπτουν αντιλήψεις και πρακτικές που υιοθετούν την ανακρίβεια, το ψέμα (fake news), τη συκοφάντηση και τη λασπολογία. Ωθούν στην παραπλάνηση, στον αποπροσανατολισμό, σε ανεδαφικές υποσχέσεις και αναποτελεσματικές διεκδικήσεις. Φαινόμενα που εμφανίστηκαν με μεγάλη ένταση και στις πρόσφατες αρχαιρεσίες του Σ.Σ.ΕΜ. [1]
Σε αυτή τη συγκυρία, οι αρχαιρεσίες της 9ης.12.2016 στο Σ.Σ.ΕΜ., είχαν ως αποτέλεσμα την ενίσχυση των “αντισυστημικών” δυνάμεων του χώρου μας, αποτελώντας τομή στη λειτουργία του Συλλόγου: για πρώτη φορά, αμφισβητείται η τυπική δημοκρατική νομιμοποίηση της οργάνωσης και λειτουργίας του και μάλιστα από την πλειοψηφία του νεοεκλεγμένου Δ.Σ.!

Το νέο προεδρείο, συγκροτήθηκε για πρώτη φορά, εάν δεν κάνω λάθος, στη βάση του αποκλεισμού. Αντίθετα με τη συνήθη (γραφειοκρατική) πρακτική συγκρότησης αντιπροσωπευτικών - αναλογικών προεδρείων χωρίς αποκλεισμούς, λόγω αδυναμίας συγκρότησής τους σε προγραμματική βάση, συγκροτήθηκε επιπλέον στη βάση ενός κοινού “προγραμματικού” πλαισίου των ΚΙΣΥΕΤ & ΑΔΗΠ, που αμφισβητεί τη θεσμική συγκρότηση και λειτουργία του ΣΣΕΜ. [2]
Η συγκρότησή του, έγινε στη βάση του αποκλεισμού, με τη μικρότερη δυνατή πλειοψηφία: 5 υπέρ, έναντι 4 μελών του Δ.Σ. Στα τελευταία προεδρεία (όπου συμμετείχα), η αντίστοιχη σχέση ήταν 7 έναντι 2, επειδή η ΚΙΣΥΕΤ επέλεγε συνειδητά τη μη συμμετοχή της, για τους δικούς της λόγους, επιδιώκοντας δηλαδή να γίνει χαλίφης στη θέση του χαλίφη, στόχο που κατάφερε να πραγματοποιήσει στις πρόσφατες εκλογές του ΣΣΕΜ, με την αναγκαία και απαραίτητη στήριξη της ΑΔΗΠ.
Το υποτιθέμενο πρόγραμμα (απόφαση της 1ης συνεδρίασης του νέου Δ.Σ., σύμφωνα με σχετική ανακοίνωσή του ή ημερήσια διάταξη της 2ης συνεδρίασης, σύμφωνα με ενημέρωση του προέδρου του Δ.Σ.!), περιέχει αποφάσεις που αμφισβητούν τη θεσμική οργάνωση και λειτουργία του ΣΣΕΜ. Αναφέρω ενδεικτικά τα σημεία 7 και 9β.

Η αθέτηση και μη υλοποίηση ομόφωνης απόφασης του προηγούμενου Δ.Σ. [3] και η αξιοποίηση της οικονομικής διαχείρισης ως εργαλείου υπονόμευσης της ισότιμης συμμετοχής των εκλεγμένων μελών του Δ.Σ. και έμμεσου αποκλεισμού από τη λειτουργία του Σ.Σ.ΕΜ. των εκτός Αθηνών μελών του, σε αντίθεση με την εύκολη και περί του αντιθέτου προεκλογική αντιπολιτευτική ρητορική.
Η απερίσκεπτη και άσκοπη σπατάλη οικονομικών πόρων του Σ.Σ.ΕΜ.
Η πλημμελής (αντικειμενικά και υποκειμενικά) παρουσία στο Δ.Σ., καθώς και η προβληματική και ανεπαρκής μέχρι στιγμής παρέμβαση των εκτός προεδρείου παρατάξεων (ΔΑΚ, ΔΗΣΥΕ).
Η ακραία συντεχνιακή νοοτροπία και πρακτική, που οδηγεί στη σταδιακή περιχαράκωση και την αποξένωσή μας από το κίνημα των συνταξιούχων και το ευρύτερο συνδικαλιστικό κίνημα, σε περίοδο γενικευμένης και ισοπεδωτικής επίθεσης στα ασφαλιστικά δικαιώματα, μεταξύ άλλων.
Η απαξίωση εκλεγμένων οργάνων και η υποκατάστασή τους από μη εκλεγμένα μέλη παρατάξεων του προεδρείου (Παράρτημα Θεσσαλονίκης)
Η απαξίωση μελών του Σ.Σ.ΕΜ και η άρνηση του προεδρείου να τους χορηγήσει πληροφοριακό και ενημερωτικό υλικό του Συλλόγου.
Αποτελούν ενδείξεις που δημιουργούν μια απαισιόδοξη προοπτική για την αντιμετώπιση των προβλημάτων μας, αλλά και για το μέλλον και την προοπτική του Σ.Σ.ΕΜ. Αντί λοιπόν, τα προηγούμενα λάθη να αποτελέσουν αφορμή για επανεξέταση και επαναπροσδιορισμό θέσεων και προτάσεων, ώστε να διαμορφώσουμε συλλογικά ένα κοινά αποδεκτό πλαίσιο διεκδικήσεων, γινόμαστε μάρτυρες της επιβολής εμμονικών και λανθασμένων απόψεων, καθώς και μιας διαδικασίας αντικατάστασης του αποτυχημένου μοντέλου του εξαρτημένου, πελατειακού και γραφειοκρατικού συνδικαλιστικού, με ένα άλλο μοντέλο, που υποβαθμίζει και απαξιώνει επίσης τη συλλογική δεοντολογία και τις αρχές λειτουργίας των συλλογικών οργανώσεων.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα, η Ανάθεση σε νομικό σύμβουλο, κατάρτισης νέου καταστατικού του Συλλόγου για συζήτηση και έγκριση στη επόμενη τακτική Γενική Συνέλευση του Συλλόγου, χωρίς να έχει προηγηθεί σχετικός διάλογος για την αναγκαιότητα, το χαρακτήρα, το στόχο και το αντικείμενο της τροποποίησης, χωρίς συμμετοχή των ενδιαφερομένων και αδιαφορώντας για τα προβλήματα που ενδέχεται να δημιουργήσει η παραβίαση της προβλεπόμενης καταστατικής (άρθρο 21) διαδικασίας τροποποίησης. Πρόκειται προφανώς, όπως μας δόθηκε η δυνατότητα να διαπιστώσουμε και σε άλλες περιπτώσεις, για ... ασήμαντες λεπτομέρειες, που αφήνουν αδιάφορη τη νέα ηγεσία του Σ.Σ.ΕΜ.
Έχω την εντύπωση, ότι είμαστε μάρτυρες μιας εν τη γενέσει της, με θεσμικά αυτή τη φορά χαρακτηριστικά, επιλεκτικής και αντιδεοντολογικής νοοτροπίας και πρακτικής, που υιοθετεί μια οριακά αριθμητική τυπική αυταρχική δημοκρατικοφανή λειτουργία, σε βάρος μιας ουσιαστικής διαδικασίας συλλογικής διαβούλευσης, στηριγμένη αποκλειστικά στην εκμετάλλευση των αρνητικών συναισθημάτων που έχει δημιουργήσει η αρνητική συγκυρία. Λειτουργία, η οποία, απέχοντας πολύ από το να συμβάλει στη λύση των προβλημάτων μας, εκτονώνει απλά τη συσσωρευμένη αγανάκτηση, δημιουργώντας την ψευδαίσθηση ενός αντεστραμμένου πρωταγωνιστικού υποτίθεται ρόλου. Επειδή όμως είναι δύσκολο να ... εκδικηθούμε την πραγματικότητα, εύχομαι και ελπίζω, μιας και η κατάσταση παραμένει ακόμη αναστρέψιμη, να δημιουργηθούν σύντομα οι αναγκαίες προϋποθέσεις αλλαγής της αδιέξοδης πορείας που επιλέχθηκε και ακολουθείται.

Συνεχίζεται ...

Πεύκα, 25.05.2017

Σημειώσεις:

[1] Φαινόμενα που επέτεινε και η απογοήτευση της διαπραγματευτικής κυβερνητικής ήττας του 2015 και η αδυναμία της αριστεράς και των κοινωνικών κινημάτων να αρθρώσουν και να προωθήσουν μια αξιόπιστη και αποτελεσματική εναλλακτική πρόταση.
[2] Δυστυχώς, η άποψή μου βασίζεται αποκλειστικά σε δημοσιευμένες πληροφορίες, μιας και δε μπορώ να αναφερθώ στα συγκεκριμένα επιχειρήματα που χρησιμοποιήθηκαν. Το νέο προεδρείο αρνήθηκε να μου χορηγήσει, μεταξύ άλλων, τα πρακτικά των πρώτων συνεδριάσεων του Δ.Σ., τα οποία ζήτησα ηλεκτρονικά στις 31.1.2017 & 20.2.2017.
[3] Στις 21.4.2016, μετά από σχετική πρότασή μου, το Δ.Σ. αποφάσισε ομόφωνα τη δημιουργία Κανονισμού Λειτουργικών Εξόδων και Δαπανών, σε αντικατάσταση όλων των παλαιότερων σχετικών αποφάσεων, με έναρξη ισχύος την 1.6.2016. Εισηγήθηκα το σχέδιο Κανονισμού στις 10.6.2016 και στη συνεδρίαση της 22.6.2016, στην οποία αίφνης κατατέθηκαν 6 (!!!) διαφορετικές προτάσεις, το Δ.Σ. αποφάσισε την κάλυψη των πραγματικών εξόδων μετακίνησης των μελών του Δ.Σ., για τη συμμετοχή τους στις συνεδριάσεις του οργάνου, ενόψει της υιοθέτησης του νέου Κανονισμού. Διαδικασία όμως που δεν ολοκληρώθηκε ποτέ, αφού επί της ουσίας, κανείς δεν επιθυμούσε τη διαμόρφωση διαφανούς πλαισίου οικονομικής διαχείρισης.


Υ.Γ. Το παραπάνω σημείωμα αποτελεί συμβολή στις εργασίες της Γ.Σ. της 31.5.2017, στην οποία δε θα μπορέσω δυστυχώς να παραβρεθώ, λόγω ανειλημμένων προσωπικών υποχρεώσεων.